Torfstecher

TURFSTEKERS

Voor deze cache sturen we jullie naar de Hoge Venen, een hooggelegen moeras in België. Op de uitgestrekte vlakten die typisch zijn voor dit gebied, hebben mensen eeuwenlang het beroep van turfsteker uitgeoefend.

De Hoge Venen vormen een hoogvlakte die een welving in de vorm van een schild vertoont, die een oppervlakte van ongeveer 4.500 ha heeft en die zich op de grens tussen Duitsland en België bevindt. Grote delen van de Hoge Venen bestaan uit een hooggelegen moeras, dat ook de naam van het gebied verklaart: het Nederlandse woord "veen" (in het Duits Venn of Fenn) staat voor een moeras. Botrange is met een hoogte van 694 m TAW het hoogste punt van de Hoge Venen en tegelijkertijd ook het hoogste punt van België.

De Hoge Venen maken deel uit van het Natuurpark Hoge Venen – Eifel en ze bevinden zich in Wallonië en in het bijzonder in de Oostkantons. Hun grondgebied strekt zich zowel over Franstalige gemeenten als over gemeenten uit de Duitstalige Gemeenschap uit.

De Hoge Venen zijn het grootste hooggelegen moeras in Europa. Metersdikke lagen turf absorberen de neerslag net zoals een spons. Al het water dat de turf niet kan opslaan, wordt gefilterd en vloeit naar de talloze beken, meren en stuwdammen. In de zomer is het landschap mooi groen en in de herfst kleurt het landschap goudgeel. De gevoelige fauna en flora in de Hoge Venen vraagt echter wel een intensieve verzorging. Daarom zijn enkele delen van het moeraslandschap aan een zeer strenge bescherming onderworpen.

De turflaag werd in de Hoge Venen elk jaar ongeveer één millimeter dikker. Een turflaag met een dikte van één meter is dus ongeveer 1000 jaar oud. De voorhanden turflagen zijn over het algemeen echter drie tot zes meter dik. Op sommige plaatsen zijn er zelfs uitschieters tot acht meter.

In de Hoge Venen wordt sinds de zestiende eeuw turf gestoken om de huizen te verwarmen. Sinds die tijd is er een oppervlakte van ongeveer 200 ha moeras door de schoorstenen van de huizen gejaagd. Die traditie heeft in beperkte mate nog tot 1967 voortgeduurd. In de gebieden waar de turf was gestoken, wordt er echter geen nieuwe turf meer gevormd. Wat overblijft, is een moerasachtige heide met grote hoeveelheden pijpenstrootje, wollegras en gewone dophei.

Vandaag de dag bekijkt men het moeras weer met heel andere ogen en beschouwt men dit biologisch juweeltje als een natuurreservaat. Door middel van renaturatie tracht men de schade die in bepaalde gebieden is ontstaan, opnieuw te herstellen.

DE CACHE

De cache bevindt zich onmiddellijk onder een houten vlonder. U moet en mag de vlonder niet verlaten om bij de doos te kunnen (natuurreservaat !). Het verlaten van de bewegwijzerde wandelwegen is levensgevaarlijk ! Door het brandgevaar worden bepaalde delen van het hooggelegen moeras bij grote droogte tijdelijk gesloten voor wandelaars. Dit kan u erkennen aan de rode vlaggen op de parkeerterreinen. Op dat ogenblik kan u de cache misschien niet lokaliseren. Let ook op de spoilerfoto. We verzoeken jullie om de doos precies te verstoppen zoals jullie hem hebben gevonden. Er kunnen hier altijd dreuzels aanwezig zijn. Gelieve een stift mee te brengen om het logboek in te vullen. De doos biedt voldoende plaats voor trackables.

OVER NEOCRAFT

Het project namens NeoCraft beschrijft de mogelijkheden die het gebruik van moderne, op computers en internet gebaseerde technologieën (Web 2.0) biedt om de kennis over oude, traditionele ambachten te bundelen, te behouden en door te geven. Daarom wordt enerzijds een "reisgids" met beschrijvingen van oude ambachten opgesteld. Anderzijds wordt gebruik gemaakt van geocaching, een wereldwijd verspreid, gratis spel dat op internet gebaseerd is, om daarenboven een catalogus van oude ambachten op te stellen en te verspreiden.

BRONNEN

• http://www.egotrek.com
• http://www.belgien-tourismus.de
• http://www.aves-ostkantone.be
• en eigen opzoekingen ter plaatse.

Förderung